Reakcja miedzi z kwasem azotowym

Zachęcam do przeczytania wpisu ,,żarłoczny roztwór" w celu uzyskania podstawowej wiedzy na temat szeregu napięciowego metali. Tamten wpis dotyczył reakcji między metalami a ich solami, tematem tego odcinka będą reakcje metali z kwasami.

Li K Na Ca Mg Al Mn Zn Cr Fe Cd Co Ni Sn Pb H Sb Bi Cu Ag Hg Pt Au

Metale położone na lewo od wodoru reagują z kwasami nieutleniającymi z wypieraniem tego pierwiastka. Miedź leży po jego prawej stronie, nie powinna więc reagować. Można się o tym przekonać, wrzucając kawałek miedzi do 38% kwasu solnego. Nie występują żadne objawy reakcji (tlenek miedzi okrywający blaszkę może reagować).

Kwas azotowy(V) reaguje z miedzią, w reakcji nie powstaje jednak wodór, lecz tlenek azotu(II) lub tlenek azotu(IV) w zależności od stężenia użytego kwasu. Kwas azotowy pasywuje (wyjaśnienie w odcinku ,,żarłoczny roztwór") glin, dlatego nie ma widocznych objawów reakcji z kwasem (zachodzi jedynie reakcja pasywacji).

Ze względu na dużą toksyczność gazu został użyty niewielki kawałek metalu, aby zmniejszyć ilość wydzielającego się brunatnego tlenku azotu(IV). Doświadczenie stało się przez to mniej efektowne, bezpieczeństwo jest jednak ważniejsze. Ogrzanie probówki przyspieszyło reakcję. W naczyniu pozostaje niebieska ciecz, jest to wodny roztwór azotanu(V) miedzi, można go wykrystalizować lub na drodze analizy wykazać jego obecność. Cu + 4HNO3(stężony) › Cu(NO3)2 + 2NO2 + 2H2O

Poza otrzymywaniem tlenku azotu(IV) reakcja ta ma niewielkie zastosowanie laboratoryjne. Bezpieczniejszym sposobem produkcji azotanu miedzi jest reakcja kwasu z tlenkiem tego metalu.

UWAGA: DOŚWIADCZENIE MOŻE BYĆ PREZENTOWANE WYŁĄCZNIE PRZEZ NAUCZYCIELA POD WYCIĄGIEM Z POWODU TOKSYCZNOŚCI GAZU. KWAS SOLNY I AZOTOWY SĄ ŻRĄCE, A ICH OPARY SZKODLIWE. AUTOR NIE ODPOWIADA ZA WYPADKI SPOWODOWANE WYKONYWANIEM PRZEDSTAWIONEGO DOŚWIADCZENIA.

źródła: https://pl.wikipedia.org/wiki/Kwas_azotowy ,,Chemia Nowej Ery 2" wydawnictwo Nowa Era https://www.youtube.com/watch?v=2v-N22bNUvA